از چه سنی میتوان کودکان را در خانه تنها گذاشت؟

معمولاً کودکان قبل از شش ماهگی ترس چندانی از تنهایی ندارند و کمتر صدایی باعث بیدار شدن آنها از خواب خوش میشود اما از شش، هفت ماهگی به بعد تمامی صداهایی که در خانه یا خارج از آن به گوش می رسد- مثل صدای ماشین ها، زنگ در یا زنگ تلفن- می تواند او را از خواب بپراند.

اگر فرزند شما ده، دوازده ماهه تا سه، چهار ساله است و توان راه رفتن دارد، حتی وقتی خواب است نباید او را تنها بگذارید. چون اگر از خواب بیدار شود ممکن است تلاش کند از تخت پایین بیاید و به خود صدمه بزند.

از سه، چهار سالگی به بعد می توانید از فرزندتان بپرسید که آیا میتواند چند دقیقه ای تنها باشد یا خیر؟ باید او را آزاد بگذارید تا خود جواب دهد و به پاسخ او احترام بگذارید. نباید با فشار یا تحمیل، کودک را مجبور کرد در خانه یا ماشین تنها بماند.

از پنج، شش سالگی به بعد می توان برای چند دقیقه کودک را در خانه تنها گذاشت اما باید به او یاد بدهید در صورت لزوم با شما یا یکی از همسایگان تماس بگیرد.

از هفت سالگی به بعد کودکان می پذیرند که تنها باشند اما چون دوست دارند تمامی مسائل را تجربه کنند باید تمامی احتمالات را پیش بینی کرد و جلوی حوادث ناگوار احتمالی را گرفت.

لازم است درب آشپزخانه و حمام را قفل کنید و از همسایه قابل اعتماد بخواهید مرتب سری به فرزندتان بزند.

فراموش نکنید به هیچ عنوان نباید کودک زیر ده سال را شبها تنها گذاشت. حتی برای 2-1 ساعت و با کنترل کردن به صورت تلفنی یا موبایل نباید کودکان را تنها گذاشت.

چه خطراتی کودکان را تهدید میکند؟

آسیب دیدن چشم در پی برداشتن چاقو یا قیچی، آتش سوزی و سوختگی به دنبال بازی با کبریت، خفگی یا یک عمر وابستگی بیمارگونه به اطرافیان به دلیل ترس از تنهایی می تواند نتایج تنها چند دقیقه سهل انگاری و تنها گذاشتن کودکان در خانه باشد؛ پس لازم است در رابطه با این موضوع عاقلانه تر و با دیدی باز تصمیم بگیرید.

اگر قصد دارید حتی برای چند دقیقه فرزند خود را تنها بگذارید تمام مسائل و حوادثی را که ممکن است برای شما یا او بوجود آید، پیش بینی کنید.

وسایل خطرناک را در دسترس کودک قرار ندهید. بهتر آن است که از همسایه یا یک شخص قابل اطمینان بخواهید سری به فرزندتان بزند زیرا ممکن است مسائلی سبب دیر رسیدن شما شود.

بنابراین تنها گذاشتن فرزندان دو نوع زیان دارد:    1- زیان جسمانی: سقوط، آتش سوزی 2- زیان روحی: احساس اضطراب و جدایی و ترس از تنهایی

نباید از یاد ببرید که والدین از لحاظ قانونی مسئول امنیت کودکشان هستند و هر نوع بی احتیاطی در قبال او جرم محسوب می شود.

برای چند لحظه کودک خود را تنها گذاشتن ممکن است حوادثی غیرقابل پیش بینی بوجود آورد. پدرم در خاطرات شبهای زمستانی که ما در دوران کودکی دوست داشتیم، آنها را بشنویم بیان میکرد که خواهر با یک فرزند پسر جدا شده بود. پدرش استاد بنا بود  وچون زن نداشت کودک را با خود به بنائی می برد. فرزند در کنار کارگران روز را به پایان می رساند. یک روز استاد بنا مشغول ساختن سقف بود که کودک برای تجسس به بالای سقف می آید و استاد بنا اسماعیل عمرانی به کارش ادامه میدهد که ناگهان کودک  از بام سقف به پائین سقوط می کند و جان می سپارد. چه غریبانه این کودک در غیاب مادر و غفلت پدر عمرش به پایان میرسد. تنها گذاشتن کودک حتی برای یک لحظه هم ممکن است منجر به مصیبتی عظما گردد.

مادری بر اثر افسردگی مراجعه کرده و سرگذشت غمناک خود را اینگونه آغاز نمود: در یک روز آفتابی  برای چند دقیقه فرزندم را در خانه تنها گذاشتم و رفتم به مغازه نانوائی که نان بخرم. وقتی برگشتم فرزندم را ندیدم و هر چه صدا زدم او را نیافتم. کنار حوض آمدم و و دیدم کودک ته حوض است. پریدم داخل حوض و به سرعت آنرا بیرون آوردم. سرازیر کردم و مرتب دست بر پشتش می زدم تا آبها خارج شود. فریاد زدم اما صدائی برنیامد. دوان دوان او را سمت اورژانس بردم. ولی متأسفانه بعد از چند لحظه گفتند که فرزند شما علائم حیاتی ندارد و از دست رفته است.

انشاالله چنین حادثه های تاریخی به معرض ظهور نرسد و در مراقبت از فرزندان خود چه در منزل و چه بیرون از آن دقت عمل داشته باشید.

نیمه اول سال 1393

از چه سنی میتوان کودکان را در خانه تنها گذاشت؟

 (شماره41)

این پمفلت جهت آگاهی شماست و توزیع و تکثیر آن ممنوع می باشد.

پیشرو در فرهنگ پزشکی و اسلامی

کلینیک دکتر کرباسی

متخصص اعصاب و روان

مشکلات جنسی، اعتیاد

چهارراه/جنب بازار علی/پاساژ ولیعصر^(عج)

طبقه فوقانی واحد 2

تلفن: [phone] ـ 55456164-031

همراه: [phone]