بی اختیاری ادراری در مردان و زنان

همه چیز درباره بی‌اختیاری ادراری در زنان و مردان:

    بی اختیاری ادراری یا عدم کنترل مثانه مشکلی زجرآور است که افراد زیادی را درگیر می‌کند و بسیاری از فعالیت‌های او را تحت تاثیر قرار می‌دهد، این اختلال تا حدودی با جنسیت فرد در ارتباط است چراکه زنان دو برابر مردان مبتلا به این عارضه می‌شوند.
        
اگر مقدار کمی ادرار در هنگام خنده، سرفه، عطسه، دویدن  یا بلند کردن اشیاء سنگین نشت کند، ممکن است فرد مبتلا به بی‌اختیاری عصبی باشد که این مورد شایع‌ترین مشکل کنترل مثانه در زنان جوان‌تر می باشد.
دلایل بی اختیاری عصبی: اصولا این عارضه به دلیل ضعیف‌شدن ماهیچه‌ها و بافت مثانه بروز می‌کند؛ اگر فشار بر مثانه افزایش یابد و دریچه (اسفنکتر)بسته نشود، ادرار نشت می‌کند.  افزایش وزن، آسیب‌های ورزشی، بارداری‌های متعدد و زایمان طبیعی از جمله این دلایل است.
بی اختیاری شدید: اگر فشار اضطراری برای دفع ادرار پیش آید و نتوانید به موقع به توالت برسید ممکن است دچار بی‌اختیاری شدید باشید.
نیاز ناگهانی و شدید برای دفع ادرار بدلیل اسپاسم یا انقباض ماهیچه‌های مثانه رخ می‌دهد.

مثانه بیش فعال: احساس نیاز به ادرار کردن دارد.
مثانه بیش فعال نام دیگری برای بی‌اختیاری شدید ادراری می‌باشد و دقیقاً همان نیاز مکرر و ناگهانی برای دفع می‌باشد.
عوارض بی اختیاری ادرار:
اگرچه بی اختیاری ادراری چندان خطرناک نیست ولی می‌تواند احساسات فرد را تحت تاثیر قرار دهد. محققان معتقدند که این افراد اعتماد به نفس و میل جنسی کمی دارند و احتمال افسردگی آنها در این شرایط بیشتر از بقیه است. حتی می‌تواند باعث انزواطلبی فرد شود. در حالیکه بی اختیاری ادراری به راحتی قابل کنترل و حتی درمان است

تشخیص: اگر با سرفه و عطسه و خنده و استرس باشد عصبی است.
افرادی که دچار بی اختیاری نه چندان شدید هستند می توانند با کم‌کردن مایعات مصرفی این اختلال را بهتر کنترل کنند. محدود کردن مصرف مایعات کافئین‌دار نظیر چای، قهوه و ... نیز موثر است. زیرا کافئین ادرار آور است. روش دیگر دفع و تخلیه مرتب مثانه می‌باشد- هر 2 تا 4 ساعت یکبار- حتی اگر احساس دفع نداشته باشید.
تمرینات کگل:  ماهیچه‌های مربوط به جریان و توقف ادرار را منقبض کرده – به مدت 10 ثانیه – و سپس رها کنید. این تمرین را 3 تا 4 مرتبه در روز انجام دهید.
رحم بند: وسیله‌ای به نام رحم بند وجود دارد که داخل واژن تعبیه شده و مانع از نشت ادرار  - در بی اختیاری عصبی- می‌شود.
تزریقات کلاژن: روش دیگر برای پیشگیری از نشت ادرار تزریق کلاژن به بافت اطراف میزراه است. تزریق باید 12 تا 18 ماه تکرار شود تا موثر واقع گردد.
تعلیم مثانه: این روش برای درمان بی‌اختیاری عصبی می‌تواند موثر باشد.
داروهای موثر: بعضی از داروهای ضد افسردگی برای درمان بی‌اختیاری موثر است و باعث تنگ‌تر شدن ماهیچه‌های مثانه می‌شود. برای بی‌اختیاری شدید، داروهای آنتی‌کولینوژیک تجویز می‌شود.
پیشگیری از بی اختیاری: کنترل وزن ایده‌آل ، انجام تمرینات کگل و ترک مصرف دخانیات بسیار موثر است. مصرف سیگار باعث بروز سرفه‌های مزمن می‌شود که در نشت ادرار موثر است.
آیا شما می دانید که:
 • نیمی از افراد مبتلا، با یک متخصص مشورت نمی کنند.
• ورزشکاران زن در همه سنین در حین فعالیتهای ورزشی شدید و سخت گاهی اوقات دچار نشت ادرار می شوند
•  زنانی که یائسه شده اند اغلب مشکلات مربوط به کنترل مثانه را گزارش میکنند.
 • اغلب زنان وقتی که حامله هستند یا بعد از اینکه زایمان می کنند دچار نشت و خروج ادرار می شوند.
در حدود نیمی از زنان بزرگسال می گویند که حداقل یکبار یا بیشتر نشت ادرار داشته اند.
مثانه چگونه کار می کند؟ 

   
 وقتی که شما می خورید یا می نوشید،بدنتان مایعات را جذب می کند.کلیه،مواد زاید را از مایعات فیلتر می کند و در نتیجه این عمل ادرار تولید می گردد.ادرار از طریق دو لوله که حالب نام دارند از کلیه ها وارد مثانه می شوند.مثانه ادرار را ذخیره می کند.برای پر شدن، مثانه خود را منبسط و برای دفع، خود را منقبض می کند.
نقش ماهیچه ها در ادرار کردن چیست؟
مثانه شما شبیه یک بالن است ، وقتی ادرار را در خود ذخیره می کند منبسط میشود و وقتی که ادرار می کنید منقبض می گردد. ماهیچه های حلقه مانند که اسفنکتر نامیده می شوند، پیشابراه را بسته نگه می دارند تا اینکه ادرار از مثانه قبل از اینکه شما آماده باشید خارج نشود.در فردی که مبتلا به بی اختیاری ادرار است ماهیچه دترسور بیش فعال است و ماهیچه کف لگن ضعیف می باشد و همین امر باعث نشت تصادفی ادرار از مثانه می شود.چندین سیستم در بدن باید با همدیگر کار کنند تا مثانه را کنترل کنند:
• ماهیچه های کف لگن که مثانه را در جای خود نگه می دارند.
• ماهیچه های اسفنکتر که پیشابراه را بسته نگه می دارند.
• ماهیچه های مثانه آرام هستند ، وقتی که مثانه از ادرار پر می شود و وقتی که زمان ادرار کردن فرا می رسد منقبض می شوند.

• زمانی که مثانه پر شده است ، اعصاب پیامهایی را از مثانه به مغز می برند.
• وقتی که زمان ادرار فرا رسیده است ،اعصاب پیامهایی را از مغز به مثانه میآورند.
• هورمونها کمک می کنند تا سطح داخلی مثانه و پیشابراه سالم بماند.
مشکلات کنترل مثانه وقتی شروع می شوند که یکی از مولفه های فوق به درستی کار نکند.

چه عواملی باعث می شوند که کنترل مثانه به مشکل بر بخورد؟

بی اختیاری ادراری در مردان و زنا بی-اختیاری-ادراری-در-مردان-و-زنا

در چه سنی آموزش جنسی به کودکان باید آغاز شود؟

در چه سنی آموزش جنسی به کودکان باید آغاز شود؟

آموزش مسائل جنسی به کودکان بسیار مهم است اما باید متناسب با سن، فهم و درک کودک باشد.

 یکی از مهمترین مسائلی که باید به کودک یاد داد، این است که چطور باید از بدن خود محافظت کند چون این موضوع باعث میشود تا حد زیادی از سوء استفاده جنسی در امان بماند.

 دقیقاً در زمانی که کودک متوجه هویت جنسی خود می شود و تفاوتش با جنس مخالف را می فهمد و در حال آموزش آداب دستشویی رفتن به او هستیم، باید آموزش مسائل جنسی را شروع کنیم در این زمان هم باید تعویض لباس بچه را در مکانی خلوت انجام داد و پدر و مادر هم مراقب باشند جلوی فرزندشان چطور لباس میپوشند.

موقع لباس پوشاندن به کودک باید به او بگویید چرا لباسش را جلوی دیگران عوض نمی کنید. مثلاً می توان گفت هر کسی نباید بدن ما را بدون لباس ببیند. البته این کار باید متناسب با سن کودک انجام شود. مثلاً اگر بچه 4-3 ساله پرسید چه جاهایی از بدن خصوصی است، می توان به او گفت جاهایی که با لباس زیر پوشیده می شود یا جایی که با آن جیش یا پی پی می کنی، هیچ کس نباید ببیند و فقط مال خودت است.

باید با زبان خود کودک، با او صحبت کرد. بهترین زمان این آموزش هم هنگامی است که پدر یامادر در دستشویی کودک را می شویند یا او را به حمام می برند.

می توان به آنها گفت:« تو اسباب بازی های مختلفی داری همان طور که مثلاً بعضی اسباب بازی هایت را به بچه های دیگر میدهی بازی کنند و بعضی ها را نمی دهی، بعضی از اعضای بدنت را هم نباید کسی ببیند.»

بدون مقدمه شروع نکنیم:

آموزش این مسائل بسیار پیچیده است و به همین سادگی نیست. ما مواردی داشته ایم که مثلاً مادربزرگ بچه را برده دستشویی و خواسته او را بشوید ولی بچه جیغ و داد کرده که مامان بزرگ به جای خصوصی من دست زد! برای پیشگیری از چنین اتفاق هایی می توان گفت:« اگر کسی به جای خصوصی تو دست زد، مخصوصاً در پارک، مهمانی یا... حتماً باید به پدر یا مادر بگویی، مخصوصاً جاهایی از بدن که خصوصی است. چون آدم غریبه حق ندارد به اندام های خصوصی تو دست بزند و نباید این اجازه را بدهی و باید به من بگویی ولی اگر پدربزرگ یا مادربزرگ و... بود، بعد به من بگو تا از او بپرسیم.» یعنی باید تفاوت گذاشت بین غریبه و آشنا.

این خیلی مهم است که اگر یکی از نزدیکان هم به او دست زد، به شما بگوید چون متأسفانه خیلی از تجاوزها به وسیله بستگان نزدیک مثل عمو، دایی، خاله و... انجام میشود و مجبوریم به بچه آموزش دهیم ولی نه طوری که از عمو و عمه و دایی اش بترسد.

حد را نگه داریم:

اگر کودک 4-3 ساله بپرسد چرا نباید کسی به این اندام من دست بزند یا نگاه کند، نمی توانیم به او بگوییم چون ممکن است قصد داشته باشد به تو تجاوز کند یا آسیب ببینی! چون اینها را متوجه نمیشود ولی وقتی بزرگتر شد، می توان به او واضح پاسخ داد.

در کشور ما متأسفانه برخی والدین دختران کوچک خود را با لباسی در اجتماعی و مرکز خرید و... می آورند که کشورهای اروپایی هم چنین لباسی در این مکان ها تن بچه نمی کنند.

در کشورهای توسعه یافته معمولاً مراقب کودک هستند و هر چیزی تن او نمی کنند. البته بستگی به جایی که در آن حضور دارند، دارد. آنها تا می بینند مردی از فاصله 200 متری بچه شان رد میشود، بلافاصله خود را به کودک می رسانند، در حالی که اینجا می بینیم در پارک راحت هر کسی بچه را می بوسد، لپش را میگیرد و متأسفانه ممکن است دور از چشم والدین، حرکت غیر اخلاقی دیگری هم از این غریبه ها سر بزند.

باید مواظب باشیم؛ نه خیلی متحجر، نه خیلی روشنفکر. مثلاً اگر در پارک لباس مناسب به دختر کوچکمان نپوشانیم، کسی که از نظر جنسی تحریک پذیر باشد، ممکن است در او طمع کند و حتی منحرفان جنسی هم امکان دارد در پارک باشند. در تمام کشورها این افراد هستند ولی پدر و مادرها هم بسیار از فرزندشان مراقبت میکنند و قوانینی برای حمایت از کودکان وجود دارد اما در کشور ما این قوانین وجود ندارد.

حمام با جنس موافق:

آموزش مسائل جنسی، شامل جای خواب، نحوه لباس پوشیدن، حمام و دستشویی رفتن، حفاظت از بدن و... میشود. تا حدود 5/1 سالگی، رعایت برخی نکته ها خیلی مهم نیست چون کودک نیاز به آغوش مادر دارد و... ولی مادر هنگام تعویض پوشک بچه، باید حتی الامکان این کار را در حضور دیگران انجام ندهد و مثلاً به ناحیه تناسلی بچه با احتیاط کرم بزند.

از 2 سالگی به بعد، بهتر است بچه با والد هم جنس خود حمام برود و والدی که کودک را حمام می برد، به هیچ وجه نباید تمام لباس های خود را در حضور کودک از تن درآورد. این نکته در تمام فرهنگ ها سفارش شده است. اگر غیر از این رفتار کنیم، کودک دچار تناقض می شود چون مدام به او می گوییم مراقب باش، فلان اندام ها خصوصی است و کسی نباید ببیند، ولی وقتی خودمان با او حمام می رویم، رعایت نمی کنیم!

وقتی اجازه می دهیم کودک 4-3 ساله لخت از حمام یا دستشویی بیرون بیاید، چطور می توانیم با او در مورد خصوصی بودن بعضی   اندام ها صحبت کنیم؟ ما با این کار پیام متناقض به او می دهیم.

حتی لباس عوض کردن کودک در حضور پدر و مادر هم حد و حدودی دارد. معمولاً بچه ها حدود 6 سالگی خودشان می گویند میخواهم تنها لباسم را عوض کنم، زشته، برید بیرون! اما در مورد  بچه های 6-2 سال که سنشان بسیار حساس است، باید خیلی نکته ها را رعایت کرد؛ در این سنین هم نباید بچه را برهنه کرد و در حضور دیگران و بدون لباس زیر نباید جلوی هیچ کس ظاهر شود و حتی پدر و مادر نباید لباسشان را جلوی بچه عوض کنند.

در نهایت تأکید میکنم آموزش مسائل جنسی به کودکان بسیار مهم است و زمانی که این کار به تأخیر بیفتد و کار از کار بگذرد، دیگران و جامعه را متهم کردن سودی ندارد. آموزش این مسائل بچه ها را منحرف نمیکند و به معنای آموزش روابط جنسی به بچه نیست بلکه از آموزش جای خوابیدن، نوع لباس پوشیدن، دستشویی و حمام رفتن، پوشیدن والدین و بچه ها و مراقبت از خود و... شروع میشود تا اینکه اصلاً بچه به اندام جنسی اش چه بگوید و چطور از آن اسم ببرد. وقتی آموزش مسائل جنسی در میان آموزش های دیگر قرار گرفت، بچه متوجه شرم وحیایی نمی شود و خودمان هم احساس شرم نخواهیم کرد.

مؤلف: دکتر حسن کرباسی آرانی، نیمه اول سال 1393

آموزش جنسی به کودکان

  در چه سنی آموزش جنسی به کودکان ب در-چه-سنی-آموزش-جنسی-به-کودکان-ب