اعتیاد پرونوگرافیک؛ علل ، علایم و عوارض

اعتیاد پرونوگرافیک؛ علل ، علایم و عوارض

اعتیاد به پورنوگرافی، تعاریف مختلفی دارد؛ اعم از استفاده بیش از حد از مواد پورنوگرافی(نوشته، فیلم و تصاویر مستهجن) که باعث اختلال در زندگی عادی می شود یا دچار شدن فرد به عوارض مختلف به دلیل استفاده بیش از حد یا سوء استفاده از آن. از مهم ترین دلایل گرایش به فیلم های مستهجن می توان به اجتناب از ایجاد رابطه با دیگران وخودارضایی اشاره کرد. گاهی فرد به دلیل اینکه در زندگی واقعی خود به رویاهایش دست نمی یابد، به استفاده از نوشته، فیلم و تصاویر مستهجن روی می آورد و سعی می کند با آنها کمبودهایش را جبران کند.

5 مرحله اعتیاد:

از نظر دانشمندان، مراحل اعتیاد به پورنوگرافی به 5 مرحله (مواجهه، اعتیاد، افزایش، حساسیت زدایی و عمل) خلاصه می شود:

1.      مرحله مواجهه: بیشتر افرادی که به پورنوگرافی اعتیاد دارند، دیدن و تماشای فیلم های مستهجن را از سنین پایین شروع می کنند.

2.      مرحله اعتیاد: در این مرحله فرد مبتلا نمی تواند از دیدن و تماشای فیلم مستهجن اجتناب کند.

3.      مرحله افزایش: در این مرحله روز به روز میزان دسترسی افزایش می یابد و بیمار نمی تواند از آن دست بکشد.

4.      مرحله حساسیت زدایی: در این مرحله دیگر بیمار با دیدن فیلم و تصاویر مستهجن مانند اوایل تحریک نمی شود بنابراین سعی می کند با استفاده بیشتر و متنوع تر از مواد پورنوگرافی به حساسیت اولیه دست پیدا کند در حالیکه دیگر این اتفاق نمی افتد.

5.      مرحله عمل:در این مرحله فرد از دنیای پورنوگرافی خارج و وارد اعمال پورنوگرافیک میشود.

آثار ویرانگر یک اعتیاد:

متأسفانه اعتیاد به پورنوگرافی، آثار ویرانگری در زندگی فرد دارد؛ به گونه ای که مسئولیت های کاری و شغلی او را تحت تأثیر قرار می دهد و نخواهد توانست کارهایش را درست انجام دهد. هزینه زیادی برای پورنوگرافی صرف می کند، در محل های نامناسب مثل محل کار اقدام به دیدن و استفاده از مواد پورنوگرافی یا اقدام به کارهای خطرناک و وارد شدن در روابط جنسی نامتعارف می کند و به دنبال آن به بیماری های مختلف و خطرناک مبتلا خواهد شد. در نهایت ادامه چنین رفتاری در مردان متأهل باعث از هم پاشیدن کانون خانواده خواهد شد.

امروزه مشخص شده است استفاده از مواد پورنوگرافی به هر میزان آثار سمی روی مغز دارد و این آثار شبیه تأثیر کوکائین روی مغز است.

سیر تدریجی یک اعتیاد:

نتایج بررسی ها نشان میدهد چنین افرادی وارد روابط جنسی بسیار خطرناک مثل روابط جنسی گروهی، سادیسم (لذت در آزار دادن دیگران)، مازوخیسم( لذت در آزار دیدن) و حتی روابط جنسی با حیوانات میشوند.

در حال حاضر 420 میلیون سایت اینترنتی در دنیا  مواد پورنوگرافی عرضه میکنند و علت افزایش روزافزون اعتیاد به پورنوگرافی، دسترسی بسیار آسان به سایت و فیلم های مستهجن است به عبارت دیگر، انسان برای به دست آوردن مواد پورنوگرافی، فقط یک کلیک تا تماشای آن فاصله دارد. یکی از خصوصیات هر نوع اعتیادی، ایجاد تدریجی تحمل به موادی است که فرد به آن اعتیاد دارد. مثلاً اگر کسی به هروئین معتاد باشد، پس از مدتی همان میزان هروئین همیشگی، اثر دلخواه را برایش نخواهد داشت و به ناچار باید میزان مصرف را زیاد کند. همین موضوع در مورد مواد پورنوگرافی نیز صدق می کند، بیمار سعی می کند با استفاده روزافزون از مواد پورنوگرافی به خواسته های خود برسد و تعداد ساعت هایی که صرف استفاده از مواد پورنوگرافی میکند، روز به روز افزایش میدهد و در نهایت زندگی اش مختل میشود.

... و اما درمان:

با راهکارهایی مناسب می توان از دام اعتیاد به پورنوگرافی خلاص شد بنابراین اگر جزو افراد معتاد به استفاده از پورنوگرافی هستید، تغییراتی در کارهایی که هر روز انجام می دادید، بدهید:

·        از حضور در موقعیت های پرخطر که باعث می شود از مواد پورنوگرافی استفاده کنید، امتناع کنید.

·        فهرستی از نتایج منفی و مثبت استفاده از فیلم یا تصاویر مستهجن تهیه و با خود مرور کنید.

·        سعی کنید کمتر تنها بمانید. بهتر است همیشه یک یا چند نفر در اطراف شما باشند.

·        هر عاملی که باعث کشیده شدن شما به طرف استفاده از مواد پورنوگرافی میشود، کنار بگذارید.

·        با تکنیک های ساده بر اضطراب، خشم و افسردگی خود غلبه کنید و فعالیت هایی که باعث آرامشتان میشود، انجام دهید. البته در کنار این راهکارهای توصیه میشود حتماً به یک متخصص مراجعه کنید.

درمان این مشکل، کاری گروهی و بر 3 پایه اصلی روان درمانی، رفتاردرمانی و دارودرمانی استوار است. با تجویز دارو می توان میل جنسی را به شدت کاهش داد و اضطراب یا افسردگی بیمار را درمان کرد. با دارودرمانی، بیمار به راحتی دوره درمان را سپری خواهد کرد.

سپرهای محافظتی لغزش در صورت مواجهه با وسوسه چه باید کرد بی تفاوتی و بی حوصله گی نسبت به پی گیری برنامه بهبودی

نشانه های هشدار دهندۀ لغزش:

1)      بی تفاوتی و بی حوصله گی نسبت به پی گیری برنامه بهبودی

2)      تماس یا حداقل تمایل برای ارتباط با افراد مصرف کننده و تردد در مکان های مصرف و توزیع مواد

3)      زیرپاگذاشتن اصول روحانی در زندگی بر مبنای خود خواهی و لذت طلبی

4)      بی برنامه گی، آشفتگی و بی نظمی در زندگی روزمره، پرکاری، پرخوابی، وقت گذرانی های افراطی

5)      ایجاد و ادامه روابط ناسالم عاطفی، احساسی و حسی فیزیکی

سپرهای محافظتی لغزش:

1)      توجه به نشانه های هشداردهنده و اصلاح آنها

2)      تعهد و تدابیر در بکارگیری اصول بهبودی

3)      شرکت در جلسات بهبودی

4)      تماس مرتب با راهنما

5)      پرهیز جدی از تردد در مکان های مصرف

6)      قطع ارتباط کامل با افراد مصرف کننده و فروشنده مواد

7)      برنامه ریزی و نظم در زندگی

8)      داشتن اهداف و پی گیری آنها

9)      پرهیز از خستگی، گرسنگی، تنهایی،... و همین طور کنترل خشم می تواند در جلوگیری از لغزش بسیار مؤثر باشد.

در صورت بروز لغزش چه باید کرد؟

مهمترین موضوع در مواجهه با لغزش درک این نکته است که لغزش قسمتی از فرآیند بهبودی است، به عبارت بهتر فرد معتاد در مسیر نزدن مواد است که مواد می زند... که این مطلب کمک می کند احساس گناه و خجالت یکی از عوامل مهم تکرار مصرف باشد کمتر شود. بعد از پذیرش لغزش به عنوان قسمتی از فرآیند بهبودی لازم است از انکار برون آمده و با صداقت تسلیم واقعیت موجود شویم. اقرار به راهنما حضور دوباره در مکانهای عاری از مواد مانند کانون ها یا خانه های بهبودی میتواند کمک کند تا از تکرار مصرف جلوگیری شود.

برای کمک به یک لغزشی چه کارهایی می توانیم انجام دهیم؟

1)      دادن امید

2)      گرفتن احساس گناه

3)      پرهیز از نصیحت و ارشاد

4)      دائم لغزش فرد را یادآور نشوید

5)      پرهیز از زدن برچسب بر روی افراد معتاد

6)      احساس برخورد نکردن  و دادن راه های منطقی

باورهای غلط نسبت به لغزش:

1)      لغزش به معنای نقطه سرخط می باشد

2)      لغزش ها بهبودپذیر نیستند.

3)      عامل لغزش همیشه داخل خود فرد است

4)      تمام لغزش ها به عود منتهی میشود.

در صورت مواجهه با وسوسه چه باید کرد؟ مکث

تفاوت لغزش (Laps) و عود (Relapse):

بازگشت یا عود به معنای برگشت معتاد به الگوهای رفتاری و باورهای مخرب و ناسالم قبل است. عود یعنی توقف کامل بهبودی در صورتی که لغزش اغلب یک توقف کوتاه و یا درجازدن در بهبودی میباشد. لغزش را میتوان به سرخوردن یا زمین خوردن تشبیه کرد و عود را سقوط.