حمله های اضطرابی (حملات وحشت)

حمله های اضطرابی

(حملات وحشت)

حمله اضطراب (Panic) چیست؟

یکی از انواع اختلالات اضطرابی است که در تمام سنین دیده می شود اما شایعترین سنین 20 تا 30 سالگی است.  غیرمنتظره است و ابتدا و انتهای مشخصی ندارد. معمولاً طول مدت حمله حدود 10 دقیقه است. ممکن است به دنبال فعالیت جنسی، استرس محیطی و فعالیت بدنی بوجود آید.

 یک بار در هفته تا چند بار در سال متغیر است. معمولاً در بین حملات هر چند فرد دچار حمله نشده باشد ولی مدام نگران این است که نکند دوباره این حملات تکرار شوند، نکند دچار سکته قلبی شود، نکند عقل و شعور خود را از دست بدهد و ...

نشانه های حمله هراس:

1-    تعریق

2-    گر گرفتگی

3-    تپش قلب

4-    لرزش بدن

5-    بیقراری

6-    احساس خفگی

7-    سنگین شدن تنفس

8-    درد سینه و قلب

9-    احساس سر گیجه و عدم تعادل

10-ترس از بروز مرگ ناگهانی

11-ترس از دست دادن کنترل روانی

12-تهوع یا ناراحتی شکمی          

13-منگی یا ضعف

14-احساس کرختی یا سوزن سوزن شدن  

15-مسخ شخصیت

16-اشکال در تمرکز

علت حملات هراس:

علت این بیماری کاملاً روشن نیست. اما عوامل مختلفی میتواند در بروز آن مؤثر باشد:

1- ارث شانس این بیماری را 6 برابر افزایش می دهد.

 2- مصرف چای و قهوه و سیگار در افراد مستعد

 3- مصرف مواد مخدر مانند حشیش، شیشه و سایر مواد محرک

 4- بیخوابی در افراد مستعد

 5- بیماری جسمانی مانند پرکاری تیروئید ودیابت

6- ذهن تحریک پذیر: ذهن برخی افراد به واسطه شکل       تنظیم بندی حساسیت بیشتری نسبت به وقایع استرس آور نشان میدهند که این تحریک پذیری ناشی از اشتباه مغز در         تقسیم بندی وقایع خطرناک میباشدو در نتیجه علایم هشدار دهنده ای به بدن مخابره میکند که سبب تجربه حمله هراس میشود.

7- ترشح زیاد آدرنالین و نور آدرنالین

 8- کمبود گیرنده سروتونین.

آیا این حملات کشنده است؟

خیر. حملات هراس منجر به مرگ نمی شود اما به خصوص در صورت شدید بودن علایم عوارضی دارد که ممکن است زندگی عادی فرد را مختل کند و حتی در موارد شدید وی را از انجام کار روزانه باز دارد. این عوارض می تواند موارد زیر باشد: ترس از محیط های بسته مانند اتوبوس، مترو، مکانهای شلوغ و ... بیمار نگران است در صورت بروز حمله چگونه از آن مکان های شلوغ پر ازدحام فرار کند از این رو از محیطهای فوق اجتناب میکند. گاهی اوقات این ترسها به قدری شدید است که بیمار قادر به خروج از منزل به تنهایی نمی باشد و حتماً باید یک نفر وی را همراهی کند. در اینگونه موارد بیمار از رفتن به سرکار خویش خودداری می کند، به طور مکرر به اورژانس مراجعه میکند و یا به طور مکرر به پزشکان متعدد مراجعه میکند و آزمایشات مکرر پزشکی انجام می دهد تا از سلامت جسمانی خود اطمینان حاصل کند.  

معمولاً پزشکان غیر روان پزشک نوع بیماری را تشخیص نداده و کلمۀ عصبی را بکار می برند.

درمان:

با هر دو روش دارویی و غیردارویی می توان از بروز حملات پیشگیری کرد. استفاده توأمان از روشهای دارویی و غیر دارویی برای کنترل بیماری مفیدتر است لیکن در هر شرایط استفاده از دارو اطمینان بخش تر است.

برای درمان دارویی از گروههای مختلف دارویی و ترکیب آنان می توان استفاده کرد. گروههای دارویی مانند آلپرازولام یا کلونازپام به علت تأثیر سریع آنها در ابتدای درمان بسیار مؤثر میباشند ولی باید توجه داشت که پس از کنترل حملات هر چه زودتر و با نظم معین باید بتدریج کم شده و قطع شوند.

گروه داروهایی مانند فلوکستین، سیتالوپرام،ایمی پرامین، پاروکستین، سرترالین، فلوواگزامین، ایندرال  از داروهای مؤثر و مفیدی هستند که لازم است به مدت طولانیتری با تجویز روانپزشک ادامه یابند. اگر بیمار افکار خودکشی داشته باشد لیتیوم در مراحل اولیه به آن باید اضافه گردد.

درمانهای غیر دارویی مؤثر شامل آرام سازی بدن و شناخت درمانی هستند که بر اساس نیاز بیمار می توان استفاده نمود. درمان شناختی- رفتاری،            گروه درمانی یا خانواده درمانی به بیمار و خانواده اش کمک میکند که خود را با واقعیت وجود این اختلال در فرد و مشکلات روانی- اجتماعی ناشی از آن سازگار سازند.  

توصیه هایی به بیماران:

1-     اجتناب از مصرف کافیئن و نیکوتین.

2-     تنفسی آرام و عمیق در موقع تنگی نفس

3-      در صورت وقوع حمله سریع بنشینید تا دیگر ترس از افتادن نداشته باشید.        

4-      عضلات ساق پا، دست و شکمتان را سفت کنید تا خون به سمت سرتان جریان یابدو از بیهوش شدن جلوگیری نماید.

5-     سعی کنید فکرتان را از وقوع حمله منصرف کنید و در مقابل یورش افکار منفی به سراغ کارهای راحت و ساده بروید مثلاً تلویزیون تماشا کنید یا اتاق را مرتب کنید

6-     در صورت تمام شدن حمله واقعاً آنرا تمام شده بدانید.

پیش آگهی بیماری هراس:

درمان شناختی به تنهایی یا همراه با دارو درمانی می تواند در70 تا 90 درصد بیماران به کاهش یا جلوگیری کامل از وقوع حملات بینجامد.

بیمار باید برای درمان به متخصص این رشته (اعصاب و روان) مراجعه کرده و به مدت 6 ماه تا یک سال تحت نظر باشد در غیر اینصورت بیماری مزمن شده و سالها او را گرفتار میکند.  عدم مراجعه به روانپزشک مشکل را پیچیده تر مینماید.

قطع دارو چه عوارضی دارد؟

بیماری اضطراب که شامل حملات وحشت و وسواس میباشد ممکن است همراه شما در زندگی باشد و شدت و رخوت دارد، مانند بیماری فشار خون و دیابت، که نباید داروهایتان را قطع کنید، اگر داروهایتان را قطع کنید ممکن است تا 2 هفته و یک ماه هم خوب باشید و بعد بیماریتان عود کند.

توصیه همراهان یا افراد شاخۀ پزشکی به قطع دارو را جدی نگیرید و با پزشکتان مشورت کنید یا به سایت علمی مانند پزشکان بدون مرز و یا سایت پزشکی مانند PUB Med مراجعه کنید.

بعضی ها به شما می گویند داروهای اعصاب اعتیاد می آورد و آنها را قطع کن، اینها دوستان واقعی شما نیستند زیرا این داروها میزان هورمونهای خون شما(سروتونین، دوپامین،نوراپی نفرین) که کم شده است را متعادل مینمایند.

دارودرمانی و شناخت درمانی اساس درمان حملات پانیک است.

دانش پزشکی طول عمر انسان را طولانی می نماید.

نیمه اول سال1393

تدوین: دکتر حسن کرباسی آرانی

حمله های اضطرابی

(حملات وحشت)

شماره (94)

پیشرو در فرهنگ پزشکی و اسلامی

این پمفلت جهت آگاهی شماست و توزیع و تکثیر آن ممنوع می باشد.

کلینیک دکتر کرباسی

متخصص اعصاب و روان

مشکلات جنسی، اعتیاد

چهارراه/جنب بازار علی/پاساژ ولیعصر^(عج)

طبقه فوقانی واحد 2

تلفن: [phone] ـ 55456164-031

همراه: [phone]